In blijde verwachting?

Klussen dat is waar we de afgelopen tijd ons hoofd een beetje naar hadden staan, maar sinds dat de klus in de woonkamer klaar is en heel erg mooi resultaat heeft opgeleverd heb ik in ieder geval even een week rust gehouden op dat gebied.
Had het even helemaal ermee gehad en zat even totaal niet zo lekker in mijn vel.
De slaapkamer boven waar de oudste komt te slapen ligt ook even stil maar we pakken 1 dezer dagen de draad weer op om die slaapklaar te gaan maken.

Heb in ieder geval al een week kunnen genieten van de woonkamer en had natuurlijk alle aandacht voor May-Lee die niet van mijn zijde afweek en zodra het maar kon stijf tegen me aan kroop.
Nu is ze van nature wel een hondje wat aandacht van je wil, maar dit vond ik wel heeeel overdreven.
Ook bij dingen waar bij ze normaal haar neus zou gaan optrekken van ok ik mag het niet maar doe het lekker puh wel, was ze de braafheid zelve!
Vond het gewoon eng worden hahahaha :-D.

Vorige week maandag keek ik naar haar en zei hardop ja je ziet er anders uit maar kan de vinger er niet op leggen wat het is, je bent qua omvang in mijn ogen niet dikker maar toch staan die haren van je flanken anders dan anders…. Is dit dan een herkenning van zwangerschap?
Ergens bang dat je weer zit zwanger te kijken en natuurlijk alles ziet wat er niet is, maar ik ken mijn hond en ze was anders dan anders.
Vrijdags belde Anja om door te geven dat we direct maandags (dus vandaag) om 8 uur ’s morgens al terecht konden voor een echo bij de dierenarts.
Dan weet je in ieder geval zeker of er pups in zitten of niet.

Gisteren begon madam ’s morgens met misselijk te worden… haar ontbijt bleef staan en das niks voor onze wandelende prullenbak (sorry dat ik je soms zo noem May-Lee!) en ging ze languit liggen op de vloer, terwijl ze kleden en kussens voor het kiezen heeft of vaak de bank als slaaplaats wil gebruiken.
Ik flapte er dan ook uit van nou als die niet zwanger is dan vreet ik mijn schoen op en vervolgens zette ik dat ook nog eens op twitter tot leedvermaak van Eric, de oudste dochter, Jan mijn zwager, en zo nog meer die mijn twitter volgen.
Slik, wat had ik nou weer gezegd hahaha. En ik ben toch wel een vrouw van woorden en daden.

Vanmorgen keek ze nog beroerder uit haar ogen en het eten dat Eric twee uur daarvoor had neergezet nadat hij haar had uitgelaten en vervolgens naar zijn werk was gegaan stond nog onaangeroerd.
Stil bleef ze liggen op haar kussen en er kwam nog geen kwispel vanaf.
Na een half uurtje stond ze wel op om Anja te begroeten die ons kwam halen om vervolgens naar de dierenarts te gaan.
Netjes op tijd arriveerden wij bij de praktijk waar al wat mensen zaten te wachten met hun hond of kat en waren we uiteindelijk dan na half 9 pas aan de beurt.
Netjes werd May-Lee haar buikje geschoren zodat het echo apparaat daarna beter contact zou gaan maken voor beelden in haar buik.

Daarna mocht ze weer gaan staan, bij vrouwen gaat een echo beter als ze liggen en bij een hond gaat het beter als ze staan.

De beelden waren niet direct duidelijk om te zien, het apparaat stond nog niet goed ingesteld.
Nadat dat goed was en het apparaat weer over het buikje van May-Lee ging was het een kwestie van een tel en ja hoor daar zagen we netjes tegen elkaar aan 4 vruchtjes zitten.
Nu weet niet iedereen dat, maar een baarmoeder van een hond bestaat uit twee hoorns, bij een mens zie je 1 ruimte.
en bij een hond gaat dat op deze manier:

Wat wij zagen dat zeg maar aan 1 kant, dus dat betekend dat er aan de andere kant ook nog wel een paar zullen zitten. May-Lee zit dus best wel gevuld!
Het is nu alleen nog wel een periode dat het echt nog vruchtzakjes zijn die zich beginnen te vormen binnenin maar dat de kans nog wel aanwezig is dat er nog vruchtzakjes kunnen worden weggeworpen zonder dat je dat in de gaten hebt.

Die grote zwarte vlek met wit vlekje is een pup.

Gelukkig ik hoef geen schoen op te bakken en May-Lee is dus behoorlijk zwanger!!!
Nu gaan we hopen op een goede zwangerschap en hoop ik dat May-Lee niet zoals de vorige keer tot het einde aan toe bijna niet wil gaan eten.
En ik duim ondertussen ook stiekum heel erg hard dat er een mooi teefje voor ons in zit!!!