Herfst
Ik ben inmiddels alweer een maand gestopt met roken!
Wat een maand alweer? Ja alweer een maand……sjeeeh waar blijft de tijd! 😉
Het kost mij tot nu toe eigenlijk weinig moeite om van die vieze nicotine/teerstokjes met wat gemalen tabaksplantjes af te blijven.
Tuurlijk merkte ik wel wat afkickverschijnselen, ik sliep bijvoorbeeld de eerste 2 weken gigantisch onrustig en weinig maar dat lijkt inmiddels alweer eeuwen geleden.
Ik ben er geestelijk wel steeds minder mee bezig, het is nu niet meer dat ik op de wat voor mij toen rookmomenten waren nu na denk van jeetje wat moet ik nu dan?
Ik heb vorige week gek genoeg nog wel gedroomd dat ik ergens een sigaret aan nam en een diepe hijs nam en tegelijkertijd paniek want was even vergeten dat ik gestopt was!
Ik wist in mijn droom niet hoe gauw ik die sigaret uit moest drukken en weg te gooien en voelde me gelijk diep schuldig dat die ene hijs eigenlijk best wel lekker was!
Manlief E is inmiddels ook al bijna 3 weken van het roken af! Echt ik ben zo ontzettend trots op hem dat hij dit doet!
Ook dochter L en haar vriend zijn morgen een maand van het roken af, super goed!
Jongste dochter K zegt er nooit aan te willen beginnen en de rest van haar leven te kunnen zeggen dat ze het zelfs nooit geprobeerd heeft, wat willen we nog meer?
We zitten inmiddels weer vol op in de Herfst, kortere dagen dus laat licht en vroeg weer donker.
Mijn lichaam weet dat, het wil weer langer slapen en de energie is sneller op als ik probeer vroeg op te staan.
Als je moe bent ben je minder actief en heb je dus meer tijd om te piekeren en voel je je juist dan weer daar schuldig over dat je minder actief bent en ja hoor voor je het weet zit je weer in een kringetje waar je niet in wilt zitten!
Een eeuwig gevecht dus maar ik heb besloten mijn lichaam gewoon dan de ochtend bijvoorbeeld een uur extra rust te gunnen en mij er niet meer druk en schuldig over te gaan voelen en daarna gewoon fris het huishouden in en de andere dingen.
Ik merk ook dat het huishouden nu in ieder geval weer soepeler verloopt en niet zo’n hoge berg meer is. Zoals nu ook, zit ik relaxt te typen terwijl ik net lekker een cake gebakken heb, de keuken weer lekker opgeruimd en schoon en vanmorgen weer lekker met de hond op de dijk heb gelopen.
Ik gun mijzelf deze momenten van ontspanning, zalig!
Veel meer mensen zouden zichzelf rust en ontspanning moeten gunnen terwijl ze daar dan ook van genieten! Vaak ontbreekt er of rust/ontspanning of het genieten.
Wat heb je aan al die druk op je zelf te leggen van druk, druk, druk terwijl morgen je leven voorbij kan zijn?
De cake is inmiddels een beetje afgekoeld, ik ga er zo heerlijk een plakje van smullen met een heerlijk kopje thee erbij. Daarna ga ik weer even rustig aan de slag met wat huishoudelijke dingetjes.
Honnepon 